7 kwiatów

Kiedy dostajemy piękny bukiet kwiatów, chcemy by cieszył nasze oczy jak najdłużej. Często zdarza się tak, że kwiaty juz po dwóch dniach trzymania w domu opadają i więdną. Wina leży czasami po stronie kwiaciarnii, które wyprzedają stare kwiaty. Wtedy niestety, nie mamy szans na uratowanie naszego bukietu, lecz jeśli kupimy świeże rośliny to przy odpowiedniej pielęgnacji powinny one stać i kwitnąć około 2 tygodni.

Co zrobić, żeby bukiet przetrwał w naszym domu? Jest kilka rad, które śmiało można wykorzystać:

1.  Zapewnij kwiatom odpowiednią ilość wody (1/3 łodygi w wodzie) i możliwość jej swobodnego pobierania (wodę zmieniamy codziennie!!). Końce najlepiej jest przyciąć o kilka centymetrów, pod strumieniem wody, co zapobiegnie przeniknięciu do rośliny pęcherzyków powietrza (dzięki temu szybko nie zgniją). Podcinamy je najlepiej nożykiem, pod jak największym skosem, co da kwiatom możliwość "picia" jak największej ilości wody.

2. Dobrze jest także oberwać kilka liści, aby zmniejszyć parowanie wody z rośliny. (kwiaty dużo wody wchłaniają własnie poprzez liście) Zdecydowanie nie należy moczyć liści w wodzie!

3. Cięte kwiaty najlepiej czują się w chłodnym miejscu, z daleka od kaloryferów i promieni słonecznych.

4.  W sklepach i kwiaciarniach można kupić odżywki przedłużające trwałość kwiatów ciętych, np. Chrysal, Flower Fresh, Blumenfrish i Everbloom. Lub zamiast kupować odpowiednie preparaty, możemy użyć domowych sposobów:

aspiryna - dla dalii i chryzantem
chlorek wapnia - dla róż
kwas borny lub roztwór tiosiarczanu srebra i cukru (ten drugi roztwór tylko na 24 godziny) - dla goździków
płyn wybielający - dla gerber. Można też do ich łodyg wsunąć zapałkę z siarką zwróconą ku górze.
sól - dla kamelii i gardenii
cukier - dla tulipanów, astrów, petunii, groszku, narcyzów, irysów, lwich paszczy

kawałek miedzi (grosik lub kawałek grucika) -  Metal ten zabija bakterie gnilne, które niszczą łodygi kwiatów. Dzięki miedzi woda będzie dłużej świeża, a listki i łodygi kwiatów nie będą gniły.

5. Jeśli jakieś kwiaty zwiędną to koniecznie trzeba je wyjąć z kompozycji. Nie dlatego, że szpecą wygląd bukietu, lecz z powodu produkowania przez nie etylenu, który powoduje gnicie i szysze starzenie innych kwiatów.

6. Jeśli kupujecie róże, poproście w kwiaciani o nie obcinanie kolców. Owszem to może być kłopotliwe, przy transporcie, ale uwierzcie, że zapewni to dłuższy żywot tym pięknym kwiatom. Z każdej rany wycieka zawartość komórek, która stanowi doskonały pokarm dla mikroorganizmów. Skraca to życie kwiatów, zmiękcza liście (a nawet załamuje pąki u róż), hamuje rozwój pąków i pozbawia zapachu. Jeśli już chcecie mieć gładki koniec róży, to najlepiej jest odłamać palcami kolce.

7. Jeśli kwiat zwiesi glowę, to skracamy go  i wkładamy do wody po samą główkę lub do wanny na 2-3 h. Powinien wtedy odzyskać świeżość.

Wiadomo jest, że każdy kwiat ma inne predyspozycje i powinien być inaczej traktowany, dlatego poniżej, kilka uwag o konkretnych gatunkach:

 RÓŻA:

 To kwiat tak samo piękny, jak i samolubny. Jest bardzo wrażliwy na sąsiedztwo innych roślin w wazonie, dlatego w kompozycjach powinien występować sam. Jeśli już zestawiamy go z innymi gatunkami kwiatów, powinniśmy pamiętać o częstej wymianie wody w wazonie. Gdy kwiaty podczas podróży z kwiaciarni do domu przywiędły, możemy przywrócić im świeżość zanurzając końce pędów na minutę we wrzątku lub opalając je nad płomieniem, albo wstawiając roślinę na pół godziny lub godzinę do ciepłej wody. Jeśli dostaniemy długą różę, a nie mamy odpowiedniego wazonu, to lepiej ją przyciąć, bo inaczej może się złamać, lub zwiędnąć szybciej.

TULIPAN:

Najdłużej zachowają świeżość kwiaty o dojrzałych, całkowicie wybarwionych pąkach. Pamiętajmy o tym przy ścinaniu, bądź zakupie. Jeśli tulipan stracił jędrność, wystarczy zawinąć go w czysty papier, włożyć do czystej wody i odstawić na kilka godzin w chłodne miejsce. Ciekawostką, o której warto pamiętać układając kompozycję z tulipanów, jest ich zdolność do wydłużania się nieco w wazonie. Zwłaszcza, gdy są w nim jeszcze inne kwiaty.

LILIA:

 Łodygi oczyścić z dolnych liści, przyciąć i wstawić do ciepłej wody (25-300C), gdzie po 2-3 godzinach odzyskują pełny turgor. Następnie przenosi się je do chłodnej zakwaszonej wody, kilka kropel cytryny lub roztworu Chrysalu Professional 2. Z rozchylających się pąków należy systematycznie usuwać pylniki, gdyż nie tylko brudzą one aksamitne płatki, lecz również przyspieszają starzenie się kwiatów. Zależnie od odmiany lilie zachowują świeżość przez 7-14 dni

GERBERA:

Jeśli nie zrobią tego w kwiaciarni ( a powinni!) to w domu koniecznie znajdzcie kawałek drucika i przebijcie główkę gerbery w okolicy łodygi ( tak, żeby chociaż część drucika przebiła się przez łodygę) resztą możecie oplątać kwiatek. Pozwoli to przedłużyć im świeżość o kilka dni nawet do dwóch tygodni. Gerbery nie lubią dużego zanurzenia w wodzie i nie trzeba podcinać im końcówek pod kątem.

STORCZYK:

 Zazwyczaj sprzedawany jest w pojedynczych fiolkach z wodą, ale ten delikatny i subtelny kwiat potrzebuje dużo wody, dlatego najlepiej jest umieszczać go w naczyniach, w których ma do niej bezpośredni dostęp. Łodygę dobrze jest ukośnie przyciąć. Zwiększy to powierzchnię absorbującą wodę. Kompozycję ze storczyków należy trzymać z daleka od przeciągów i tytoniowego dymu.

To tyle. pozdrawiam.

ps. Jeśli macie pytania odnośnie innych kwiatów ciętych - piszcie śmiało :)

   Ma wiele imion i pięknych odcieni, lecz zawsze cieszy swoim pięknem tak samo - Cantedeskia, Kalla, Calla, Kalijka, Zantedeschia lub po prostu Kalia, przez ostatnich kilka lat stała się hitem ślubnym, powracającym do łask po bardzo długiej nieobecności. Czy wiecie dlaczego, kalie były kiedyś kwiatami pogrzebowymi i nie były tak popularne jak teraz?

   W czasach przedwojennych kwiaty te były bardzo drogie i kojarzone jedynie z arystokracją, którą było na nie stać - długie i dostojne niczym kielichy, były ozdobą niejednego wielkiego przyjęcia . Właściwie nie wiadomo dlaczego, ale w okresie PRL, władze poprzez propagandę uczyniły z nich kwiaty typowo pogrzebowe, usuwając w cień ich piękno i blask na wiele lat. Na szczęście, obecnie w przeciągu kilku lat znowu stały się popularne a wiele panien młodych zamawia je do swoich bukietów ślubnych - łącząc je z innymi kwiatami lub pozostawiając same jako główny element. 

 Obecnie na rynku sprzedają się dwa rodzaje tych kwiatów - dłuższe i większe i oczywiście krótsze i mniejsze takie miniaturki. W naszej kwiaciarni cena bukietu ślubnego z samych kalii to koszt w przedziale ( w zależności od wielkości i ilości kwiatów) 80 - 150 zł, oczywiście cena wzrośnie jeśli zaczniemy dodawać inne rodzaje kwiatów i zieleni. Jeśli chodzi o kolorystykę to oczywiście największą popularnością cieszą się kwiaty w kolorze białym i różowym, chociaż tak samo pięknie wyglądają bukiety w kolorach żółtych, pomarańczowych, czerwonych, bordowych a nawet zdarzają się piękne fiolety i czernie (tylko dla odważnych!)

Pod spodem kilka propozycji bukietów z białych kalii - samych bo moim zdaniem tak wyglądają najpiękniej:

Standardowe Kalie są zazwyczaj robione w formie bukietu "ne rękę" tak żeby panna młoda mogła z łatwością położyć go na przedramieniu - niczym małe dziecko. Taki bukiet jest bardzo smukły i pasuje zarówno niskim jak i bardzo wysokim dziewczynom. Jedynym mankamentem tych kwiatów są duże puste łodygi, które ciężko trzymać w małej kobiecej dłoni, dlatego do bukietów w kształcie okręgu trzymanych w ręce zazwyczaj używa się mniejszych kantadeskii. 

 Żółty uznawany jest za kolor zazdrości, co jest prawdą lecz jeśli chodzi o róże, natomiast ten odcień kalii wygląda pięknie w bukietach ślubnych ponieważ jest radosny i soczysty, kojarzy się z wakacyjnym słońcem. Tak samo jak i pomarańczowe kalie, jedni uznają za typowy odcień jesieni (i tak też może być, doskonale sprawdzą się podczas jesiennej pogody - mocne i wytrzymałe na wiatr, a ich kolor rzeczywiście przypomina opadające jesienne liście) natomiast innym taki odcień pomarańczy skojarzy się z zachodzącym letnim słońcem, dlatego sami zobaczcie kilka propozycji:

Nie od dziś wiadomo że kolor czerwony jest oznaką miłości. Osobiście kocham czerwone róże, ale jakoś kalie w tym odcieniu nie bardzo do mnie przemawiają. Jeśli już miałabym je łączyć to właśnie z różami, które złagodzą ich sztywność, chociaż każdy ma inny gust. Dlatego właśnie dodaje kilka propozycji z czerwonymi kwiatami, dla tych którzy uznają je za najładniejsze:

Na koniec zostawiłam coś dla odważnych. Kalie w kolorze ciemnym bordowym, właściwie prawie czarnym i kalie fioletowe, które są mroczne i tajemnicze. Proponuje takie bukiety dla kobiet, które mają suknie vintage, lub mocno zdobione w koronki. Poza tym po prostu trzeba lubić taką kolorystykę i nie bać się jej. Takie kwiaty wyglądają dobrze zarówno same, jak i połączone z jaśniejszymi odcieniami, a nawet bielą. Oto kilka inspiracji:

Do Europy hibiskus trafił z Chin, dlatego nazwano go chińską różą. To mylące, bowiem hibiskusy występują w całej strefie podzwrotnikowej. Są jednymi z najefektowniej kwitnących roślin doniczkowych, stąd zapewne ich duża popularność. Ciekawe, że większość z nas nie wie, iż prawidłowa nazwa hibiscusa to ketmia.

Wiecznie zielony, gęsty krzew o dekoracyjnych liściach, bujnie kwitnący od lipca do października dużymi, białymi, czerwonymi, żółtymi, pomarańczowymi lub różowymi kwiatami jest ozdobą każdego salonu. Kwiaty żyją krótko - po jednym, dwóch dniach opadają. Mnogość pąków jednak sprawia, że prawidłowo pielęgnowana chińska róża jest obsypana kwieciem przez większą część roku. Hibiskusy w czerwcu można wynosić na balkony i do oranżerii, gdzie będą kwitły jeszcze intensywniej niż w zamkniętych pomieszczeniach. Kwiaty odmian hibiskusa kwitnących na czerwono można ponadto zbierać, suszyć i parzyć z nich niezwykle orzeźwiającą, lekko cierpką w smaku herbatę, doskonałą zarówno na gorąco, jak i na zimno.

PIELĘGNACJA:

Hibiskusa ustaw w jasnym miejscu jednak nie bezpośrednio nasłonecznionym. Roślinę to wspaniale się uprawia w oranżeriach oraz zacienionych szklarniach. Hodując hibiskusa w mieszkaniu ustaw go na parapecie okna północnego. Ketmia w okresie wegetacji lubi być podlewana obficie (2x w tygodniu), lecz nie należy dopuścić do zalania podłoża ponieważ mogą zgnić korzenie. Zimą oraz wówczas gdy temperatura jest niska podlewamy go raz w tygodniu po wcześniejszym upewnieniu się, że górna warstwa ziemi jest sucha.

Hibiskusy potrzebują dość wysokiej wilgotności powietrza. Z tego powodu należy go zraszać nawet codziennie. Jeśli powietrze będzie zbyt suche to pąki opadną. O zraszaniu należy pamiętać również zimą, zwłaszcza gdy roślina hodowana jest w mieszkaniu z centralnym ogrzewaniem. Aby zapewnić wystarczającą wilgotność powietrza należy postawić hibiskusa na podstawce z wodą i kamykami.

Latem należy zapewnić im świeże powietrze i przecierać mokrą szmatką liście. Nie zapominać o nawożeniu - najlepiej co dwa tygodnie płynnym nawozem. 

 CO ROBIĆ GDY:

Opadają liście -  Liście opadają latem gdy roślina jest nadmiernie podlewana. Poczekaj, aż ziemia przeschnie po czym podlewaj bardziej oszczędnie. Roślina powinna mieć dostęp do świeżego powietrza. Opadanie liści zimą może być spowodowane za niską temperaturą lub chłodnymi przeciągami. Postaw roślinę w cieplejszym miejscu i mniej podlewaj.

 Pąki opadają - Zbyt mała wilgotność powietrza. Codziennie zraszaj liście miękką wodą. Zwiększ temperaturę.

Brak pąków, roślina nie kwitnie, coraz mniejsze liście - Roślina potrzebuje nawożenia.

 Liście lepkie z zielonymi owadami - Mszyce. Opryskaj pyretrum (do kupienia w dobrych kwiaciarniach lub sklepach ogrodniczych)

Hibiskus więdnie -  Jest zbyt sucho i gorąco. Podlewaj, zraszaj i zapewnij wyższą wilgotność powietrza.