Rozmnażanie roślin doniczkowych
04:10:00
Rośliny można rozmnażać na dwa sposoby: generatywnie – płciowo, z nasion oraz wegetatywnie – z sadzonek, przez podział czy odkłady, łatwiejszym sposobem jest oczywiście rozmnażanie naszych kwiatów z sadzonek. W większości przypadków jest to dość proste, a uzyskane samodzielnie nowe rośliny sprawiają więcej radości - od zasadzenia, aż do rozkwitnięcia.
Rośliny doniczkowe najlepiej rozmnażać wiosną przy okazji przesadzania, po zakończeniu zimowego okresu spoczynku roślin lub wczesnym latem. W tym czasie mają one najwięcej siły, a młode sadzonki najłatwiej się ukorzenią, tworząc piękne i zdrowe kwiaty.
Jeśli nie chce Wam się czytać to zapraszam do oglądania na youtubie filmiku: Rozmnażanie roślin doniczkowych
Jest kilka sposobów rozmnażania wegetatywnego:
-sadzonki: pędowe (zielne, półzdrewniałe, zdrewniałe), liściowe, korzeniowe;
-podział
-rozmnażanie z sadzonek wierzchołkowych
-odrosty korzeniowe
-ukorzenianie w wodzie
-odkłady powietrzne
Rozmnażanie roślin przez podział
To najłatwiejszy i zawsze skuteczny sposób
rozmnażania gatunków, które tworzą kępy, czyli paproci, marant,
zielistek, sansewierii, aspidistry (żelaznych liści), asparagusów,
papirusów (cibor). Roślinę wyjmujemy z doniczki i palcami (w
ostateczności nożem) rozdzielamy na mniejsze części jej bryłę
korzeniową. Sadzimy w przygotowanych doniczkach.
Rozmnażanie roślin z sadzonek wierzchołkowych
Drugim popularnym sposobem jest rozmnażanie
roślin doniczkowych z sadzonek wierzchołkowych. Ta prosta metoda polega
na odcięciu mocnych, niezdrewniałych wierzchołkowych części pędów
(najłatwiej się ukorzeniają). Należy obciąć je ostrym narzędziem – nożem
lub sekatorem – unikając miażdżenia miejsca cięcia. Tak można
rozmnażać: klonik (abutilon ogrodowy), aukubę, begonię, papirus,
difenbachię, fikus (figowiec), fitonię, pokrzywkę brazylijską, czyli
koleus, monsterę, oleander, mirt, peperomię, rozmaryn, lipkę pokojową
(sparmanię), bluszcz, hoję (woskownicę), cissus, roicissus, filodendrony pnące, trzykrotkę, fuksję, pelargonię, kaktusy i inne sukulenty.
Sadzonki pędowe
sporządza się z dobrze wykształconego, nie kwitnącego pędu, najlepiej z części środkowej (część wierzchołkowa jest zbyt młoda i nie nadaje się na sadzonki). Ten rodzaj sadzonek jest stosowany najczęściej, zarówno przy rozmnażaniu drzew i krzewów, jak i roślin doniczkowych. Sadzonki pędowe dzielimy na zielne, półzdrewniałe i zdrewniałe. Sadzonki zielne sporządzamy wtedy, gdy pędy nie są jeszcze zdrewniałe, najlepiej w VII, najpóźniej do połowy VIII. Jest to sposób wymagający chyba największej pracy ze strony szkółkarza, choć najszybciej uzyskujemy ukorzenione sadzonki. Sadzonki te są pobierane z liśćmi, więc intensywnie transpirują (parują z liści), co w połączeniu z wysokimi temperaturami w lipcu i niską wilgotnością powietrza powoduje natychmiastowe więdnięcie sadzonek. Dlatego sukces w ukorzenieniu można uzyskać tylko przy zapewnieniu intensywnego zraszania i wietrzenia pomieszczeń z sadzonkami. Zdecydowanie łatwiejsze w pielęgnacji, choć dłużej ukorzeniające się są sadzonki półzdrewniałe i zdrewniałe. Sadzonki półzdrewniałe sporządza się w drugiej połowie VIII i we IX. Pędy są wtedy już lekko zdrewniałe (trzaskają podczas zginania pędu), ale fotosyntetyzują, więc należy je ciąć z liśćmi. Ukorzeniają się nieco dłużej niż sadzonki zielne, ale są mniej wrażliwe i nie wymagają takiej opieki jak sadzonki zielne. Sadzonki zdrewniałe natomiast sporządza się w okresie bezlistnym ("gołe patyki" zbierane w XI), ukorzeniają się one znacznie dłużej, ale nie więdną tak szybko jak ulistnione sadzonki zielne.
Rozmnażanie roślin z liści z ogonkami
To metoda rozmnażania stosowana w przypadku
fiołków afrykańskich, peperomii, begonii królewskiej, papirusa i
gruboszowatych, np. grubosza, kalanchoe. Ostrym nożem odcinamy liść z
ogonkiem. Umieszczamy go w przepuszczalnym podłożu – ziemi do roślin
doniczkowych z dodatkiem piasku (1:1). Ogonek zagłębiamy w glebie aż do
blaszki liściowej. Dokładnie ugniatamy ziemię dookoła, podlewamy i na
koniec przykrywamy kapturkiem z torebki foliowej (lub odciętą butelką
plastikową) – dla zachowania wysokiej wilgotności. Po 1-2 miesiącach,
gdy dookoła sadzonki zaczynają się pojawiać drobne listki, usuwamy
osłonę, a gotowe małe roślinki przesadzamy do docelowych doniczek.
Ukorzenianie roślin w wodzie
Dużo gatunków – np. oleandry, papirus, fikusy,
fiołek afrykański, roicissus, sparmania, a nawet pelargonie – dobrze też
ukorzenia się w wodzie. Mają być w niej zanurzone nie głębiej niż 2-3
cm, dlatego aby utrzymać sadzonki na odpowiedniej głębokości, na
naczyniu umieszcza się tekturę z wyciętymi otworami, w które wstawia się
roślinki. Należy zmieniać wodę w naczyniu. Zależnie od gatunku
ukorzeniają się one po kilku dniach lub tygodniach. Poznaje się to po
przyrostach pędów. Wtedy rośliny trzeba bardzo ostrożnie przesadzić do
odpowiednich doniczek z żyzną, ale lekką i przepuszczalną ziemią.
Rozmnażanie roślin przez odkłady powietrzne
To rzadki sposób. Odkłady są stosowane w
przypadku roślin o dużych rozmiarach, np. figowca, filodendrona,
difenbachii. Najpierw nacinamy pień na wybranej wysokości, a w miejsce
przecięcia wkładamy ziarenko żwiru, zapobiegając ponownemu zrośnięciu
się rozciętych części. Nacięte miejsce owijamy wilgotnym mchem i
przezroczystą folią zapewniającą równomierną wilgotność. Po 6-8
tygodniach pod folią powinniśmy dostrzec, że wytworzyły się nowe
korzenie. Wtedy możemy odciąć sadzonkę i posadzić ją w lekkiej ziemi.
Ten zabieg jest podwójnie korzystny – stara roślina zostaje skrócona,
może się rozgałęziać i bez przeszkód rosnąć, a z jej części górnej mamy
drugą, ładną i młodą.
I na koniec, jeśli wychodowaliście już odpowiednią wielkość roślinki do zasadzenia, trzeba pamiętać o odpowiednim:
Sadzenie przygotowanych sadzonek do doniczek
Przygotujmy tyle nowych doniczek, ile mamy
sadzonek. Ich wielkość zależy od rozmiarów egzemplarza, nie powinny być
za duże. Na dno każdej wsypujemy drenaż (np. keramzyt). Przygotujmy też
świeże podłoże, odpowiednie dla konkretnych sadzonek. Dla większości
jest to ziemia uniwersalna, którą kupuje się w sklepie. Jeśli tego
wymagają, np. sukulenty – zmieszajmy ziemię do roślin doniczkowych z
piaskiem. Mniej więcej godzinę przed przesadzaniem warto podlać sadzonki
– wtedy łatwiej będziemy mogli wyjąć je z poprzedniej doniczki.
Wyjmujemy delikatnie, aby nie uszkodzić korzeni. Sadzimy do
przygotowanej doniczki, ugniatamy ziemię i lekko podlewamy.
Wpis na podstawie:
http://www.wymarzonyogrod.pl/2331_5462.htm
http://helleborus.w.interia.pl/rozmnazanie.htm
0 komentarze